در اصل در سال ۱۸۲۸ ساخته شده، شماره ۳۷ خیابان هریسون، یک خانه شهری به سبک فدرال با نشان تاریخی، زندگی‌های متعددی را تجربه کرده است. از اقامتگاه خانوادگی تا مرکز بازار مواد غذایی، امروز به عنوان یک خانه تک‌خانواده‌ی با شکوه، نمایان‌گر اتحاد نادری از شخصیت تاریخی و طراحی مدرن است. این خانه که به دقت توسط معمار سوزان یون و طراح داخلی پنه‌لوپه آگوست بازسازی و دوباره طراحی شده، حس تداوم را تداعی می‌کند: تاریخی که محترم شمرده شده، اما با مهارت معاصر دوباره تفسیر شده است.

نما به دقت حفظ شده است و شامل پنجره‌ها، طاق‌نماها و جزئیات چوبی اصلی بازسازی شده است. ساختار داخلی کل خانه حول یک قاب فولادی داخلی بازسازی شده، شکل گرفته است که وزن و ماندگاری پنهانی را به ملک می‌بخشد. سقف‌های بلند در هر طبقه، تا ارتفاع ۱۱ فوت، حجم داخلی شگفت‌انگیزی ایجاد می‌کند. از سطح باغ آغاز شده، یک پله‌ی مرکزی جدید از چوب کاج بازیافتی به عنوان استخوان‌بندی خانه عمل می‌کند و نور و هوا را از هر طبقه عبور می‌دهد. کف‌های عریض و چوبی در سرتاسر خانه وجود دارد که با رنگ ملایمی که دانه‌های طبیعی چوب را به نمایش می‌گذارد و ظاهری نرم و مدرن به آن می‌بخشد، درمان شده‌اند.

آشپزخانه که در مقیاس دو برابر شده و در عقب برای دسترسی به باغ واقع شده، با اجاق مارگولد لاکانش و کانترهای ترازو که با تکه‌های شیشه‌ی بازیافتی گنجانده شده، در مرکز آن قرار دارد. چراغ‌های آویز شیشه‌ای سفارشی که به رنگ‌های رزالیند ریخته‌گری شده‌اند، به دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ اشاره دارند. کابینت‌ها به رنگ Calluna از Farrow & Ball نقاشی شده‌اند و با شیرآلات مسی Waterworks و سخت‌افزار شیشه‌ای اوپال ترکیب شده‌اند—جزئیاتی که دوام را با ظرافت آرام متعادل می‌کند. در سرتاسر خانه شهری، شومینه‌های فعال گرما ایجاد می‌کنند، در حالی که درهای بازیافتی و fittings حمام vintage به بافت و اصالت افزوده می‌شوند.

طبقه بالایی به سوئیت اصلی اختصاص یافته است. در اینجا، تیرک‌های چوبی اصلی نمایان شده با روغن تنگ مبلمان و به‌طور دست‌ساز پردازش شده‌اند تا پتینای چند صد ساله خود را نشان دهند. حمام با گچ تادلکت مراکشی تمام شده است و با شیرآلات برنجی و کاشی‌کاری سفارشی که به تکنیک‌های تاریخی سنگ مرمر اروپایی اشاره می‌کند، تزئین شده است. خصوصیات دیگر شامل سقف‌های ۱۱ فوتی و یک شومینه فعال به علاوه یک کمد بزرگ همراه با ۵ کمد اضافی است.

دو اتاق خواب بزرگ دیگر در طبقه دوم قرار دارند. هر کدام به عرض خانه امتداد یافته و دارای شومینه فعال خود هستند. آن‌ها از یک حمام که با شیرآلات Waterworks و Lefroy Brooks تجهیز شده، بهره می‌برند.

در سطح باغ، پایه‌های سنگی قابل مشاهده هستند که نشانی از سن خانه است، در حالی که مداخلات مدرن مانند دیواری گالری تاشو به این سطح اجازه می‌دهد بین فضاهای زندگی، کاری و نمایشگاهی انعطاف‌پذیری داشته باشد. یک ایوان فولادی جدید با احترام به نمای تاریخی طراحی شده است و انتقالی بی‌نقص به باغ عقب ایجاد می‌کند.

این یک خانه شهری است که داستان خود را از طریق مواد بیان می‌کند: لایه‌های کاج و تراز، گچ و کاشی، فولاد و سنگ. تاریخی اما نوین، این یک پالمپسست معماری است، فرصتی نادر برای زندگی در بخشی از گذشته‌ی نیویورک، که به دقت برای حال حاضر سازگار شده است.

Originally built in 1828, 37 Harrison Street, a landmarked Federal-style townhouse, has lived many lives. From family residence to food market headquarters, today it stands as a refined single-family home, a rare union of historic character and modern design. Carefully restored and reconfigured by architect Susan Yun and interior designer Penelope August, the home embodies a sense of continuity: history honored, yet reinterpreted with contemporary craftsmanship.

The façade has been meticulously preserved with restored windows, dormers, and original wood detailing. The entire interior structure was rebuilt around an internal steel frame, creating a hidden heft and longevity to the property. High ceilings on each floor, up to 11 feet tall, create a surprising interior volume. Beginning in the garden level, a new central staircase in reclaimed heart pine becomes the spine of the home, drawing light and air through each level. Wide-plank floors carry throughout, treated with a pale tint that reveals the natural grain while lending a soft, modern finish.

The kitchen, doubled in scale and sited at the rear for garden access, is anchored by a marigold Lacanche range and terrazzo countertops embedded with recycled glass chips. Custom glass pendant lights, cast in Rosaline hues, nod to the 1920s and 1930s. Cabinetry is painted in Farrow & Ball’s Calluna, paired with a copper Waterworks faucet and opal-glass hardware—details that balance durability with quiet elegance. Throughout the townhouse, working fireplaces provide warmth, while reclaimed doors and vintage bath fittings lend texture and authenticity.

The top floor is dedicated to the principal suite. Here, exposed original timber beams have been brushed and treated with tung oil to reveal their centuries-old patina. The bath is finished in Moroccan tadelakt plaster, with brass fixtures and custom ceramic tilework that echoes historic European marbling techniques. Other features include 11-foot ceilings and a working fireplace, plus a huge walk-in closet and 5 supplemental closets.

Two additional large bedrooms occupy the second floor. Each spans the width of the house and has its own working fireplace. They share a bathroom outfitted with Waterworks and Lefroy Brooks fixtures.

On the garden level, stone foundations remain visible as a testament to the home’s age, while modern interventions such as a folding gallery wall allow the lower level to flex between living, working, and exhibition space. A new steel porch was designed in deference to the landmarked exterior, creating a seamless transition to the rear garden.

This is a townhouse that tells its story through materials: layers of pine and terrazzo, plaster and tile, steel and stone. Historic yet renewed, it is an architectural palimpsest, a rare opportunity to inhabit a piece of New York’s past, thoughtfully adapted for the present.